Een slechte nachtrust plus te veel achter de computeren is geen goede combinatie voor mij. Gisteren, aan het einde van de middag vergat ik mijn goede intenties (gezonder eten) en greep ik toch naar de snelle koolhydraten.
Ik weet dat het een valkuil is, had ingecalculeerd dat ik op dag drie zo’n ‘trigger’ zou krijgen. Dat ik daar op moest anticiperen, om ermee te kunnen dealen. En nu kwam het dus eerder dan verwacht.
Leerpunt
Daar kan ik van balen. Het was niet handig. Maar ik besluit het te beschouwing als leerpunt. Blijkbaar heb ik na een slechte nachtrust niet een goede indeling als het gaat om de hoeveelheid tijd van inspanning achter de computer (was mijn website aan het reviseren) en ontspanning. Dus mijn lijf ‘schreeuwde’ om ontspanning en ‘dit gaf ik door te gaan eten.: snelle koolhydraten te gaan eten.
Dat wil ik nu juist voorkomen, dus heb ik nog wat in te leren. (En het is natuurlijk de vraag of mijn lijf daar inderdaad van ontspant…)
Precies dit is waarom ik tot nu toe aankwam in gewicht. Het niet luisteren naar mijn lijf. Het niet mezelf geven wat ik nodig heb. Het negeren van signalen, of zelfs: er overheen walsen. En vervolgens geen rem op het eten van snelle koolhydraten.
Succeservaring
Upside van de dag (dat had ik bewust zo ingepland) was dat ik een rommellaadje heb opgeruimd en netjes ingericht. Zo fijn! Want nu hebben we een opgeruimd laatje, en ik heb een succeservaring om op terug te kijken. En dat koste het me maar 5 minuten!
Zo ga ik heel bewust iedere dag een succeservaring creëren. En laat ik één uitstap op mijn intenties niet mijn hele humeur of terugblik over de dag bepalen.
Het zorgen voor succeservaringen geeft mijn hersenen een dopaminekick. Daar ben ik erg gevoelig voor. En liever heb ik dan zo’n kick door bijdragene activiteiten, dan iets wat juist averechts werkt.
Trouwens, ja ik heb naar de snelle koolhydraten gegrepen, om het zo maar te zeggen. Te veel, te foute dingen gehad. Echter, de rest van de dag heb ik heerlijk en gezond gegeten. En ook na die ‘aanval’ gewoon weer mijn intenties opgepakt en bij het volgende voedingsmoment weer voor gezond gekozen.
Eén misstap zorgt niet voor het loslaten van alle intenties.
Dat doen professionals immers ook niet. Die hebben een doel, en zijn vasthoudend. Leren van tegenvallers. Passen aan, sturen bij. Bieden stevige ondersteuning om verder te kunnen.
Balans
Wat ik hierbij dus te leren heb is balans houden en mezelf geven wat ik nodig heb na een slechte nachtrust. Dat kan beteken een extra dutje in de middag. Of 20 minuten yoga ter vervanging. Extra bewegingsmomenten tussen het computeren door. Zoals een rondje wandelen, de planten water geven. Oud papier opruimen of even de vaatwasser legen.
Mini-break
Wat ik ook nog bedenk wat me kan ondersteunen; ieder half en heel uur, een minibreak van 90 tot 120 seconden. Ik gebruik hiervoor mijn mobiel; krijg ieder heel en half uur een seintje.
Ik ga naast mijn stoel staan en doe een snelle check in mijn lijf. Hoe voel ik me? Hoe is het met de aanspanning van de spieren? (Een halve minuut om deze snelle check te doen.)
Dan ongeveer 30 seconden om mijn spieren 3x aan te spannen en weer bewust lost te laten.
Vervolgens 3 x diep in en uit ademen. Bij het inademen vul ik eerst mijn borstkast, dan mijn buik en vervolgens adem ik door tot mijn flanken. Dan laat ik de adem weer los; eerst vanuit de flanken, dan buik en dan de adem uit mijn borstkast.
Opbrengst mini-break
- Mijn lijf voelt zich regelmatig gezien (!) en verfrist.
- Ik kan het door deze verfrissingenmomenten langer volhouden.
- Ik merk naarmate de dag vordert hoe het met mijn lijf is en wat het nodig heeft.
- Aan de andere kant geven de snelle checks me informatie zodat ik kan beslissen of er meer nodig is. (Bijvoorbeeld eerder stoppen met intensief achter de computer werken 😉 )
Heb jij een fijne variant of aanvulling op deze mini-breaks, of wil je schrijven hoe jij deze ervaart/wat het je opbrengt? Geef dan je reactie onder dit bericht!