Kinderen van deze tijd; ze zijn vroegwijs, functioneren intuïtief en daarmee zijn ze voor veel volwassenen niet te volgen. Ze lijken als het ware opdrachten te willen uitvoeren die te groot voor ze lijken.
In de omslag van verzorgd worden in hun eerste levensjaren, naar het toepassen van de ‘opdracht voor de wereld’ die steeds sterker naar voren komt, vormt zich een moment of thema waarop het kan wringen. Je hebt immers als kind zorg en begeleiding nodig. Tegelijkertijd kan de opdracht van het kind zijn te zorgen voor mensen. Behalve dat een kind dit zelf nog niet kan benoemen, is het ook voor de omgeving soms lastig in te schatten dat een kind van deze tijd met die opdracht geboren wordt. Dit kind lijkt zo vroegwijs en zelfstandig, maar vergeet de tijd of de broodtrommel mee naar school te nemen. En omdat het één nog niet soepel loopt, rijst de vraag of het kind met het ander dan wel ‘te vertrouwen’ is.
Juist dat vertrouwen is een bouwsteen waarmee de kinderen van deze tijd gevoed worden. Het is voor hen nodig ze te verwelkomen en begeleiden in de ontwikkeling van hun opdracht, ook al kunnen wij nog niet geheel bevatten of begrijpen dat zo’n klein kind al zo’n grote taak heeft.
Dat ons bevattingsniveau het niet aan kan, wil niet zeggen dat deze kinderen met verkeerde dingen bezig zijn, of zelfs afgeremd moeten worden.
‘Dat volwassenen (nog) niet begrijpen wat deze kinderen komen brengen en doen is de beperking van de volwassene.’
Echter… de omgeving wordt door volwassenen beheerst, geleid, gevormd. Met wijsheid, ervaring en verstandigheid, kortom logisch en rechtlijnig en zo.
Waar deze kinderen mee komen is een andere soort wijsheid, ervaring en een andere manier van omgaan met ‘verstandigheid’. We merken dat deze twee manieren van de wereld benaderen vaak nog niet matchen. Ouders die vinden dat kinderen een ‘grote mond’ hebben als ze subtiele waarheden bespreekbaar maken. Starre op angst/beheersbare gebaseerde opvoedsystemen, waar steeds meer kinderen niet in passen.
Alles wat niet gekend en vreemd is, levert voor veel volwassenen nog het patroon van angst op. De kinderen van deze tijd brengen ons dat juist dat anders kan. Stimuleren ons te ontdekken voorbij onze kennis, nodigen ons uit open te staan voor het ongekende, schijnbaar onbewijsbare.
Het is de ultieme uitnodiging ervaring, kennis en hoofdelijke beleving te verrijken met zaken die je nu nog niet met je hoofd kunt bedenken.
Dubbele taak
De kinderen van deze tijd, en enkele volwassenen die de voorlopers zijn en hen nu kunnen begeleiden, hebben echter een dubbele en daarmee zeer zware taak. Naast de ‘taak waarmee ze geboren zijn om de wereld te dienen’ ervaren ze bovendien tegenwerking hierop en moeten zichzelf staande zien te houden.
Diverse manieren worden in gezet om hen te beperken. Daarbij wordt teruggegrepen op manieren die vroeger wellicht werken, maar nu niet meer; stenigen (met akelige gemene woorden), opsluiting door ze moedwillig buiten te sluiten, doden door ze monddood proberen te maken. Het is net als toen, soms vreselijk wat deze kinderen doormaken.
Toch blijven ze toegewijd aan hun taak, hun opdracht voor de wereld. En waar ze vroeger tegenwerking kregen van buitenaf en letterlijk gedood werden, blijven ze nu leven. Maar slaat de tegenwerking naar binnen; ze krijgen depressies, ziekte en burn-out vaak al op jonge leeftijd! Of in mildere vorm lopen ze behoorlijk vast op een bepaald vlak.
Praktische opvoedtips
Hierboven is al genoemd dat vertrouwen een bouwsteen is om deze kinderen te kunnen laten ontwikkelen. Dat vraagt om een bewust passieve(re) rol van de volwassene.
Daarnaast is het nodig kinderen van deze tijd te leren dat ze ook in hun opdracht voor de wereld mogen ontwikkelen, dat ze het eerst op zichzelf mogen toepassen en leren beheersen en daarna de kring groter maken. Door het eerst op jezelf toe te passen en te doorleven, sta je stevig(er) als je deze naar anderen/de wereld uitbreidt.
Bijvoorbeeld; merk je dat je zoon heel zorgzaam richting dieren is, stimuleer hem dan ook zorgzaam te zijn voor zichzelf. Goed voor jezelf zorgen, maakt dat je het langer kan volhouden voor anderen/dieren te zorgen.
Is je dochter heel actief met afvalscheiding en bezorgd om milieuvervuiling, nodig haar dan uit haar woordkeus en dingen waarover ze praat en schrijft ook heel helder (schoon) te houden. Wil ze bijvoorbeeld mensen enthousiasmeren ook afval te scheiden, dan krijgt ze makkelijker een groter bereik als ze hierover duidelijk (helder) communiceert.
NB het kan zijn dat je bij jezelf herkent dat jij – nu als volwassene – ook zo’n kind van deze tijd bent. Ik hoop dat je je opdracht nog niet hebt vergeten of moedeloos aan de kant hebt gegooid: de wereld heeft jou nodig! Vragen? ans@studiosprankel.info