Is het zwaar, dik en stroperig?
Lijkt het een wolk die strak voelt en begrenst. Zo zwaar dat het je neerhaalt.
Voel je een dikke zwarte rand er omheen. Onwrikbaar, onbuigzaam wat oplossing en ruimte voor mogelijkheden lijkt tegen te houden…
Ik heb dat ook. Ik weet niet hoe ik me kan ontworstelen. Hoe kan ik het iemand anders uitleggen.
Of wie heeft er nu even tijd voor mij?
Dit is wat ik zelf kan doen. Nu kan doen:
Ik ga zitten en neem de tijd. En stel mijzelf straks de vraag die ik ook veel mijn klanten stel; wat zou liefde doen?
Sluit je ogen en kijk eens naar die wolk met worsteling. Voel de onwrikbaarheid en zwaarte. Geef het een plek ergens naast je.
(Lastig om zelf te doen? Ik heb het als audio-opname voor je opgenomen. Je kunt het hier gratis aanvragen.)
En met je ogen nog steeds gesloten, kijk je nu de denkbeeldige andere kant op.
Kun je je daar een mooi veld van licht voorstellen?
Met een hele warme intentie.
Het warme licht vouwt zich als het ware als twee liefdevolle zachte armen om je heen.
Bieden je de troost die je zo nodig hebt.
Geven je de aandacht, de liefdevolle aanwezigheid van de zachte moeder die misschien ook niet alles weet of voor alles een oplossing heeft. Maar alleen al die zachte warme armen die alle tijd voor je hebben, bied precies wat jij nodig hebt.
Waarin je helemaal mag zijn met al je worsteling, verdriet en zwaarte.
Je mag er heerlijk naar toe leunen.
Je laten dragen en troosten.
Je mag er warmte, liefde en licht halen.
Terwijl ik dit doe, toegeef aan het licht, merk ik dat de kleur en zwaarte van de worsteling veranderd.
De dikke stugge onbuigzame wand aan de buitenkant verdunt.
De inhoud wordt lichter en lijkt op te lossen.
Ik kies me te laten warmen door het licht, de liefde, de warmte en daarmee wordt de zwaarte kleiner, minder.
Minder belangrijk.
Het is niet dat mijn worsteling er niet is, niet belangrijk is of er niet mag zijn.
Maar vanuit het perspectief en vanuit de energie van het licht en de warmte bekeken, krijgt het een andere lading.
In plaats van te worstelen, mag er nu iets anders gebeuren.
Ik merk dat ik niet meer hoeft te vechten en te strijden.
Ik mag het bezien vanuit het licht.
En dat gaat worsteling-loos.
Ik voel me gezien.
Ik zie mezelf, mijn worsteling en wat ik zwaar vind.
Ik erken het.
En ik laat er licht op schijnen.
En juist daardoor, door er het licht op te schijnen en het van daaruit te erkennen, transformeert het.
Ik weet en voel me daardoor heel erg gesteund en dat ik er op kan vertrouwen, dat dat licht en die warmte er altijd is.
Ik het altijd kan oproepen en inzetten.
De zware zwarte wolk van worsteling is lichter geworden.
Het is nog niet weg.
En ik vraag nu nog een keer; wat zou liefde doen?
Deze keer, in dit geval krijg ik als ‘antwoord’ ik mag me helemaal wentelen in licht en liefde.
Ik moet niets.
Ik hoef niets anders.
Ik hoef alleen maar te wentelen, te ontspannen.
Wat een heerlijk worsteling-loos antwoord.
Fijn om op te volgen.
Stel jezelf ook de vraag als de wolk nog niet weg is; wat zou liefde doen?
Wat krijg jij voor antwoord?
——–
Ik heb een audio opname gemaakt om je te helpen contact te maken met je innerlijke wijsheid. Vraag het hier aan!